Iman bila berada di rumah Tok Abah seperti berada di rumah sendiri. Yela, selerakkan je rumah Tok Abah macam yang selalu buat kat rumah tu kan. Takde sape nak marah pun. Cucu kesayangan la katakan kan.. Tapi Mama tak suka Iman dimanjakan sangat. Nanti jadi mengada2..
Kalau kat rumah, kalau selerakkan sikit2 tu ok la lagi kan. Kalau dah melampau2 menambah kerja Mama, siap la kena marah kan. Dengan anak kena marah jugak kan. Walaupun kecik lagi, kena la ajar bahawa tak semua benda Iman boleh buat. Sebab ada kadang2 ada bahayanya.
pose istimewa Iman
Bila Mama marah Iman, Mama akan terangkan padanya kenapa Mama marah Iman. Kalau api tak boleh pegang, sebab api panas dan bahaya. Kalau kena tangan nanti sakit. Camtu jugak dengan cerek dan air panas.
Tapi di rumah Tok Abah, memang tak jalan la cakap apa pun. Iman suka main di luar. Main pasir, main tanah, main macam2...
Kalau kat dalam rumah pulak, habis semua barang kena letak tinggi2. Kalau tak, semua ditariknya ke bawah. Iman... Iman...
aktiviti Iman di rumah Tok Abah
Tengok muka nakal Iman. Orang suruh senyum, senyum camtu lak.... ;)
'senyum' la tu kononnya
Walaupun Mama selalu rasa penat, geram, tension dengan Iman, namun dialah penawar duka lara Mama, dialah buah hati Mama, dialah juga yang berjaya mengukirkan senyuman di bibir walau sedang tension, sedang sedih, sedang letih..
Dialah Ahmad Iman Bukhari, anakanda sulung Mama yang sangat2 Mama sayangi... ;)
si bucuk kesayangan Mama
0 comments:
Post a Comment